پیوندها
- سایت لوح.پایگاه ادب و هنر پارسی
- سایت ادبی والیمار
- سایت موسسه سوره مهر
- سایت بچه های قلم
- وبلاگ آهستان
- قطعه 26
- کودک نفهم
- کودک خوشحال
- اتودهای ساده ی یک ذهن پیچیده
- توکا نیستانی
- خبرگزاری کتاب ایران
- سایت خانه ی کتاب
- اپوخه
- گاهنوشت های محمد جعفر مصفا
- آقا رضای امیرخانی
- عروسک کوکی
- مرگ بر غم
- شعر نمایی . شعر نو . موج نو . شعر حجم .شعر سپید . شعر امروز
- مجموعه اشعار و نوشته های مهدی کریم بخش ساحلی
- مجموعه اشعار مهدی کریم بخش ساحلی
- تکه های دوست داشتنی
- قیمت انواع کالا و ارز
- خرید و فروش پاپ آپ
جدیدترین یادداشتها
همه- دفتر دوم (01): شب بیدار
- دفتر اول (7): آخرین شاخه خشک پاییز
- دفتر اول (6): دلقک
- سال نوتون جدید!
- دفتر اول (5): بی نُت
- دفتر اول (4): تهران
- بدو بدو حراجه...
- سیاهه (8): چاه
- دهه شصتیا (1): [...]مان کجا رفته؟
- یادها (2): من چشم خورده ام (مرحوم حسین پناهی)+فایل دکلمه
- سیاهه (7): شورِشیرین
- سیاهه (6): یار می خواهم...
- سیاهه (5): آنی که نمی خواستی بشوی...
- سیاهه (4): احساس نوشتن، بخوانید: نوشتن احساس
- سیاهه (3): مردی که کوه می کاشت
بایگانی
- فروردین 1393 1
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 1
- دی 1390 11
- آذر 1390 4
- آبان 1390 2
- مهر 1390 6
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 5
- بهمن 1389 5
تقویم
فروردین 1393| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 |
جستجو
دفتر اول (2): به تو چه!!
به تو چه!
تصویر تزئینی است
امشب از سوز دلم
پی در پی
بغض می بلعیدم...
و نفهمیدم کِی
وکجا
خوابم برد...
و چه شد
همه سر ریز دلم بیرون ریخت
و چرا گرگ
در آن لحظه ی حساسِ فغان
زوزه کشید
و نمی دانم کیست
از درون و بیرون
پنجه بر ذهن تَرَم می کشد و می گوید
«خفه شو...!»
و نمی داند که
خفگی درد من است!
من از این سندروم دهشتناک
سال ها بیمارم...!
خفگی شغل من است!
سر تا پا خفه ام!!
ننویسم، چه کنم؟
همه از درد دلم می گویم
و نمی خواهم تو
همرهم گریه کنی
به تو چه!؟
من همه دردم و تو
همه دردت اینست
که به من گوش کنی،
پس بشنو:
من همان دال خرامان پرواز
من همان عقابم...
که از امروز به بعد
باید از روی زمین
دانه را برچینم
من از امروز به بعد
همره کفتارم
اگر از فرط سقوطم بی شک
تا فردا
دق نکنم!
همه فریادم من
من همه بی رنگم...
من منم
من، نه منم!
همه «من» شد
همه، من!
تو چرا این گونه
به درون دل من می نگری؟!
اصلاً
به تو چه؟!!
پ.ن: دال=عقاب، عقاب سیاه.
م. تارخ (ساج)
جمعه - چهارم آذرماه یکهزار و سیصد و نود خورشیدی
گرامیان!
خواهشمندم بدون ذکر نام شاعر محترم منتشر نشود.
04/09/1390. جمعه شب. ساعت 23:55
خوشم آمدن فرمود!
فقط کاش اینکه به جای سندروم واژه ای دیگر می جوریدید و آنجا که فرمودید:
پس بشنو:
من همان دال خرامان پرواز
من همان عقابم...
به نظر این حقیر بنده "عقابم" اندکی وزن را کج و کوله نمود. مثلا می توانستید گفتن کنید" من همان تیزپرم!!" :)
ممنون که خواندید
بیش تر ممنون که رویش فکر کرده و نظرتان را برایم نوشتید.
کلیت حرفتان را قبول دارم.
اما چون فضای شعر امروزی و تا حدودی زبان آن مدرن است شاید استفاده از واژه ای مانند: «سندروم» موجه باشد.
درباره ی مورد دوم هم باید بگویم که در شعر نو وزن به معنای کلاسیک آن در اولویت نیست.
البته همان طور که در ابتدا گفتن فرمودم! کلیت نقدتان را وارد می دانم و بسیار سپاس گزارم.
پیروز باشید و باز هم به ما سر بزنید.
البته اگر کلمه ی عقاب را کمی کشیده بخوانید مشکل وزن حل می شود.
عزیزی به من گفت: تمام شعر، اجرای آن است.
یا اینکه می توان روی "ق" ی عقاب تشدید گذارد و خواند "عقٌاب"