ننوشتن واقعاً خفه کننده است... تو این طور فکر نمی کنی؟ نوشتن با این خودنویسِ چینی هم حس خوبی بهم می دهد...! کلّاً جالب است...حرکت قلم بر روی کاغذ...نفوذ جوهر مشکی در تار و پود ورق سپید... رقص سرریز اندیشه ها بر روی برگه های A4 داخل کلاسور... همه ی این ها چیز هایی است که گاه نیاز شدیدی به آن ها حس می کنم. امشب هم از همان موقع هاست. اصلاً نمی دانم قرار است چه بنویسم، تنها می دانم باید قلم را بردارم و کاغذی را سیاه کنم...همین! کاری که حتی تایپ کردن در Word هم این حس را ارضا نمی کند...
15/07/1390. جمعه شب. ساعت 22:46